- بی گزندگی (گَ زَ دَ / دِ)
خلاف حالت و چگونگی گزنده. بی زیانی. عاری بودن از اذیت وگزند و آزار. (ناظم الاطباء). رجوع به گزندگی شود، فسخ شده، محوشده. (ناظم الاطباء).
معنی بی گزندگی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(گَ زَ)
لغت نامه دهخدا
صفت بی گزند. سلامت. سلام. تندرستی. صحت. (یادداشت مؤلف). ایمنی. بی زیانی:
به ایران از آن سودمندی بود
خردمند را بی گزندی بود.
فردوسی.
مرا ز آتشی سودمندی بود
خرد بیگمان بی گزندی بود.
فردوسی.
و رجوع به بی گزند شود
به ایران از آن سودمندی بود
خردمند را بی گزندی بود.
فردوسی.
مرا ز آتشی سودمندی بود
خرد بیگمان بی گزندی بود.
فردوسی.
و رجوع به بی گزند شود
(گَ زَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: بی + گزند، بی آسیب. (ناظم الاطباء)، سالم. سلیم. صحیح. تندرست. (یادداشت مؤلف)، بی زیان. بی ضرر. بی مضرت:
دگر گفت کای شهریار بلند
انوشه بدی وز بدی بی گزند.
فردوسی.
سرش سبز باد و تنش بی گزند
منش برگذشته ز چرخ بلند.
فردوسی.
چو قوم موسی عمران ز رود نیل وز آب
برآمدند همه بی گزند و بی آزار.
فرخی.
شادمان زی و کامران و عزیز
وز بد دهر بی گزند و زیان.
فرخی.
فلک مساعد و بازو قوی و تیغش تیز
خدای ناصر و تن بی گزند و بی آزار.
فرخی.
بری از گهر، بی گزند از زمان
فزون از نشان و برون از گمان.
اسدی.
در خیال سایۀ سرو تو با این چشم و دل
بی گزندم زآب و آتش درصفت یاقوت وار.
صابربن اسماعیل ترمذی.
رجوع به گزند شود.
- بی گزند شدن، بی صدمه و بی آسیب گشتن. در امان و سلامت بودن. دور از آسیب شدن. آسوده و ایمن شدن:
همی گفتم آن دیو را گر به بند
بیابیم گیتی شود بی گزند.
فردوسی.
بتو گشت تخت بلندی بلند
بتو زیردستان شده بی گزند.
فردوسی.
بیفکند و دندان او را بکند
وزو کشور روم شد بی گزند.
فردوسی.
-
دگر گفت کای شهریار بلند
انوشه بدی وز بدی بی گزند.
فردوسی.
سرش سبز باد و تنش بی گزند
منش برگذشته ز چرخ بلند.
فردوسی.
چو قوم موسی عمران ز رود نیل وز آب
برآمدند همه بی گزند و بی آزار.
فرخی.
شادمان زی و کامران و عزیز
وز بد دهر بی گزند و زیان.
فرخی.
فلک مساعد و بازو قوی و تیغش تیز
خدای ناصر و تن بی گزند و بی آزار.
فرخی.
بری از گهر، بی گزند از زمان
فزون از نشان و برون از گمان.
اسدی.
در خیال سایۀ سرو تو با این چشم و دل
بی گزندم زآب و آتش درصفت یاقوت وار.
صابربن اسماعیل ترمذی.
رجوع به گزند شود.
- بی گزند شدن، بی صدمه و بی آسیب گشتن. در امان و سلامت بودن. دور از آسیب شدن. آسوده و ایمن شدن:
همی گفتم آن دیو را گر به بند
بیابیم گیتی شود بی گزند.
فردوسی.
بتو گشت تخت بلندی بلند
بتو زیردستان شده بی گزند.
فردوسی.
بیفکند و دندان او را بکند
وزو کشور روم شد بی گزند.
فردوسی.
-
سالم
متضاد: ناسالم، گزندناپذیر
متضاد: گزندپذیر، کامل، بی عیب ونقص
متضاد: ناسالم، گزندناپذیر
متضاد: گزندپذیر، کامل، بی عیب ونقص